Omelija tal-Papa Ljun XIV fil-Quddiesa tal-Inawgurazzjoni tal-Pontifikat tiegħu

Papa Ljun XIV via Catholic News Agency

Fit-18 ta’ Mejju, il-Papa Ljun XIV iċċelebra l-Quddiesa inawgurali tal-pontifikat tiegħu fi Pjazza San Pietru, b’sejħa biex tinbena “Knisja msejsa fuq l-imħabba ta’ Alla u sinjal ta’ unità,” li tkun missjunarja u tiftaħ dirgħajha għad-dinja, “li tħabbar il-Kelma, li tħalli lilha nnifisha tiġi sfidata mill-istorja, u li ssir ħmira ta’ konkordja għall-umanità.”

Hawn taħt tinsab l-omelija sħiħa ta’ Leone XIV:

Għeżież ħuti Kardinali, ħuti fl-episkopat u fis-saċerdozju, awtoritajiet distinti u membri tal-Korp Diplomatiku, ħuti:

Insellmilkom ilkoll b’qalb mimlija gratitudni, fil-bidu tal-ministeru li ġejt fdat lili. Santu Wistin kiteb: “Ħlaqtna għalik, [Mulej,] u qlubna bla kwiet sakemm ma jistrieħux fik” ( Konfessjonijiet , 1,1.1).

Fl-aħħar jiem, esperjenzajna żmien partikolarment intens. Il-mewt tal-Papa Franġisku mliet qlubna bid-dwejjaq, u f’dawn is-sigħat diffiċli, ħassejna ruħna bħal dawk il-folol li l-Evanġelju jiddeskrivihom bħala “nagħaġ mingħajr ragħaj” ( Mt 9:36). Preċiżament f’Jum l-Għid nirċievu l-barka finali tiegħu u, fid-dawl tal-qawmien mill-imwiet, niffaċċjaw dak il-mument biċ-ċertezza li l-Mulej qatt ma jabbanduna l-poplu tiegħu, jiġborhom flimkien meta jkunu mxerrdin u jieħu ħsiebhom “bħalma ragħaj jieħu ħsieb il-merħla tiegħu” ( Ġer 31:10).

B’dan l-ispirtu ta’ fidi, il-Kulleġġ tal-Kardinali nġabar għall-konklavi; Billi wasalna b’storji personali u mogħdijiet differenti, poġġejna f’idejn Alla x-xewqa li nagħżlu s-suċċessur il-ġdid ta’ Pietru, l-Isqof ta’ Ruma, ragħaj kapaċi jissalvagwardja l-wirt għani tal-fidi Nisranija u, fl-istess ħin, iħares lil hinn, biex jaf kif jaffronta l-mistoqsijiet, it-tħassib u l-isfidi tal-lum. Akkumpanjati mit-talb tagħkom, esperimentajna l-ħidma tal-Ispirtu s-Santu, li armonizza d-diversi strumenti mużikali, u ġiegħel il-kordi ta’ qlubna jivvibraw f’melodija waħda.

Il-Papa Ljun XIV fil-Quddiesa għall-Inawgurazzjoni tal-Pontifikat tiegħu. Kreditu: Daniel Ibañez/EWTN News

Jiena ġejt magħżul mingħajr ebda mertu, u bil-biża’ u t-trepidazzjoni, niġi għandek bħala ħija li jrid isir qaddej tal-fidi u l-ferħ tiegħek, jimxi magħkom fit-triq tal-imħabba ta’ Alla, li jridna lkoll magħqudin f’familja waħda.

Imħabba u għaqda : dawn huma ż-żewġ dimensjonijiet tal-missjoni li Ġesù fada lil Pietru.

Dan jingħad lilna f’dak il-passaġġ tal-Vanġelu li jwassalna għall-Baħar ta’ Tiberijade, l-istess post fejn Ġesù kien beda l-missjoni li rċieva mingħand il-Missier: li “jistad” għall-umanità biex isalvaha mill-ilmijiet tal-ħażen u l-mewt. Meta għadda minn ħdejn ix-xatt ta’ dak l-għadira, Huwa kien sejjaħ lil Pietru u lill-ewwel dixxipli biex ikunu bħalu “sajjieda tal-bnedmin”; U issa, wara l-qawmien mill-imwiet, huwa preċiżament f’idejhom li jwettqu din il-missjoni: li jkomplu jitfgħu x-xibka biex jgħaddsu t-tama tal-Vanġelu fl-ilmijiet tad-dinja; li nbaħħar fuq il-baħar tal-ħajja sabiex kulħadd jinġabar fl-għannqa ta’ Alla.

Kif jista’ Pietru jwettaq dan il-kompitu? L-Evanġelju jgħidilna li dan huwa possibbli biss għax int stess esperjenzajt f’ħajtek l-imħabba infinita u bla kundizzjonijiet ta’ Alla, anke fis-siegħa tal-falliment u ċ-ċaħda. Għalhekk, meta Ġesù jkellem lil Pietru, l-Evanġelju juża l-verb Grieg agapao —li jirreferi għall-imħabba li Alla għandu għalina, għall-abbandun bla riżervi u imprevedibbli tiegħu—differenti mill-verb użat fit-tweġiba ta’ Pietru, li minflok jiddeskrivi l-imħabba ta’ ħbiberija li niskambjaw bejnietna.

Meta Ġesù jistaqsi lil Pietru, “Xmun bin Ġwanni, tħobbni?” ( Ġw 21:16), jindika l-imħabba tal-Missier. Qisu Ġesù kien qed jgħidlu: jekk biss tkun għaraft u esperjenzajt l-imħabba ta’ Alla, li qatt ma tonqos, tkun tista’ tirgħa l-ħrief tiegħi; Huwa biss fl-imħabba ta’ Alla l-Missier li tkun tista’ tħobb lil ħutek “aktar”, jiġifieri, sal-punt li toffri ħajtek għalihom.

Mela, Pietru ġie fdat bil-kompitu li “jħobb saħansitra aktar” u jagħti ħajtu għall-merħla. Il-ministeru ta’ Pietru huwa mmarkat preċiżament minn dan l-imħabba oblativa, għax il-Knisja ta’ Ruma tippresiedi fil-karità u l-awtorità vera tagħha hija l-karità ta’ Kristu. Qatt ma huwa dwar li naqbdu lil ħaddieħor bis-sottomissjoni, bil-propaganda reliġjuża, jew bil-mezzi tal-poter, iżda pjuttost huwa dejjem u biss dwar li nħobbu kif għamel Ġesù.

Hu —jafferma l-istess appostlu Pietru— «huwa l-ġebla li intom, il-bennejja, warrabtuha, u saret il-ġebla tax-xewka» ( Atti 4:11). U jekk il-blata hi Kristu, Pietru jrid jirgħa l-merħla mingħajr ma qatt iċedi għat-tentazzjoni li jkun mexxej solitarju jew imgħallem li jkun ’il fuq mill-oħrajn, u jagħmel lilu nnifsu sid tal-poplu fdat lilu (ara 1 Pt 5:3); Għall-kuntrarju, huwa mitlub jaqdi l-fidi ta’ ħutu, jimxi flimkien magħhom. Fil-fatt, ilkoll ġejna magħmula “ġebel ħaj” ( 1 Piet 2:5), imsejħa mill-Magħmudija tagħna biex nibnu l-bini ta’ Alla f’komunjoni fraterna, fl-armonija tal-Ispirtu, fil-koeżistenza tad-differenzi. Kif jgħid Santu Wistin: “Dawk kollha li jgħixu f’armonija ma’ ħuthom u jħobbu lill-proxxmu tagħhom huma dawk li jiffurmaw il-Knisja” ( Priedka 359,9).

Ħuti, nixtieq li din tkun l-ewwel xewqa kbira tagħna: Knisja magħquda, sinjal ta’ għaqda u komunjoni, li ssir ħmira għal dinja rikonċiljata .

Fi żmienna, għadna naraw wisq nuqqas ta’ qbil, wisq feriti kkawżati mill-mibegħda, mill-vjolenza, mill-preġudizzju, mill-biża’ tad-differenza, u minn paradigma ekonomika li tisfrutta r-riżorsi tad-dinja u timmarġinalizza lill-ifqar. U rridu nkunu, f’din il-quddiesa, ħmira żgħira ta’ għaqda, komunjoni u fratellanza. Irridu ngħidu lid-dinja, bl-umiltà u l-ferħ: ħares lejn Kristu! Ersqu eqreb lejh! Ilqgħu l-Kelma tiegħu li ddawwal u tfarraġ!

Isimgħu l-proposta tiegħu ta’ mħabba biex jifforma l-familja unika tiegħu: fi Kristu wieħed aħna ħaġa waħda . U din hija t-triq li rridu nimxuha flimkien, magħqudin bejnietna, imma wkoll mal-Knejjes Kristjani ħutna, ma’ dawk li jimxu toroq reliġjużi oħra, ma’ dawk li jrawmu l-inkwiet tat-tfittxija lil Alla, man-nisa u l-irġiel kollha ta’ rieda tajba, biex nibnu dinja ġdida fejn isaltan il-paċi.

Dan hu l-ispirtu missjunarju li għandu jispirana, mingħajr ma nillimitaw ruħna għall-grupp żgħir tagħna jew inħossuna superjuri għad-dinja; Aħna msejħin noffru l-imħabba ta’ Alla lil kulħadd, sabiex tintlaħaq l-għaqda, li ma tħassarx id-differenzi, iżda pjuttost tivvaluta l-istorja personali ta’ kull persuna u l-kultura soċjali u reliġjuża ta’ kull poplu.

Ħuti, aħwa nisa, din hija s-siegħa tal-imħabba! Il-karità ta’ Alla, li tagħmilna aħwa, hija l-qalba tal-Vanġelu. Flimkien mal-predeċessur tiegħi Ljun XIII, nistgħu nistaqsu lilna nfusna llum: kieku din il-karità kellha tipprevali fid-dinja, “ma jidhirx li kull taqbida dalwaqt tintefa kull fejn tidħol fis-soċjetà ċivili?” (Enc. Ittra Rerum Novarum , 20).

Bid-dawl u l-qawwa tal-Ispirtu s-Santu, ejjew nibnu Knisja msejsa fuq l-imħabba ta’ Alla u sinjal ta’ għaqda, Knisja missjunarja li tiftaħ dirgħajha għad-dinja, tħabbar il-Kelma, tħalli lilha nnifisha tiġi sfidata mill-istorja, u ssir ħmira ta’ armonija għall-umanità.

Flimkien, bħala poplu wieħed, ilkoll bħal aħwa, ejjew nimxu lejn Alla u nħobbu lil xulxin.

Fir-ritratt: Il-Papa Leo XIV waqt il-Quddiesa tal-inawgurazzjoni tal-pontifikat tiegħu. Kreditu: Daniel Ibáñez / EWTN News.

LURA GĦALL-FAĊĊATA