Papa Ljun XIV via Catholic News Agency

Fid-9 ta’ Mejju, il-Papa Ljun XIV iċċelebra l-ewwel Quddiesa tiegħu bħala Papa fil-Kappella Sistina, li għaliha attendew il-kardinali eletturi li pparteċipaw fil-konklavi. Fl-omelija tiegħu, fakkar li “Ġesù hu l-Kristu, l-Iben ta’ Alla l-ħaj, jiġifieri, l-uniku Salvatur u dak li jirrivelalna l-wiċċ tal-Missier.”

Hawn taħt tinsab l-ewwel omelija mogħtija mill-Papa Ljun XIV:

“Int il-Messija, Bin Alla l-ħaj” (Mt 16:16). B’dawn il-kelmiet, Pietru, mistoqsi mill-Imgħallem flimkien mad-dixxipli l-oħra dwar il-fidi tiegħu fiH, jiġbor fil-qosor il-wirt li l-Knisja, permezz tas-suċċessjoni appostolika, ħares, approfondiet u trażmettiet għal elfejn sena.

Ġesù hu l-Kristu, l-Iben ta’ Alla l-ħaj, jiġifieri l-uniku Salvatur u dak li jirrivelalna l-wiċċ tal-Missier.

Fih, Alla, biex jersaq qrib tal-bnedmin, irrivela ruħu lilna fl-għajnejn fiduċjużi ta’ tifel, fil-moħħ bla kwiet ta’ żagħżugħ, fil-karatteristiċi maturi ta’ raġel (ara l-Konċilju Vatikan II, Kostituzzjoni Pastorali Gaudium et Spes, 22), sakemm deher lill-poplu tiegħu, wara l-qawmien mill-imwiet, bil-ġisem glorifikat tiegħu. B’hekk wriena mudell ta’ umanità qaddisa li lkoll nistgħu nimitaw, flimkien mal-wegħda ta’ destin etern li, madankollu, jisboq il-limiti u l-kapaċitajiet kollha tagħna.

Pietru, fit-tweġiba tiegħu, jħaddan it-tnejn: id-don ta’ Alla u t-triq li wieħed irid jimxi magħha biex iħalli lilu nnifsu jiġi trasformat, dimensjonijiet inseparabbli tas-salvazzjoni, fdati lill-Knisja biex tħabbarha għall-ġid tal-umanità. Huwa jafdahomlna, magħżula minnu qabel ma ġejna ffurmati fil-ġuf (ara Ġer 1:5), imġedda mill-ġdid fl-ilma tal-Magħmudija u, lil hinn mil-limiti tagħna u mingħajr ebda mertu tagħna, immexxija hawn u mibgħuta minn hawn, biex l-Evanġelju jitħabbar lill-ħlejjaq kollha (ara Mk 16:15).

Alla, b’mod partikolari, billi sejħilni permezz tal-wegħda tiegħek biex inkun suċċess għall-ewwel wieħed mill-Appostli, jafdali dan it-teżor, sabiex, bl-għajnuna tiegħek, inkun il-kustodju fidil tiegħu għall-Ġisem mistiku kollu tal-Knisja; biex din tkun dejjem aktar il-belt imwaqqfa fuq għolja (ara Apok 21:10), arka ta’ salvazzjoni li tbaħħar fil-kurrent tal-istorja, fanal li jdawwal il-lejliet tad-dinja. U dan mhux tant grazzi għall-kobor tal-istrutturi tiegħu u l-grandjożità tal-kostruzzjonijiet tiegħu – bħall-monumenti li ninsabu fihom – iżda pjuttost għall-qdusija tal-membri tiegħu, ta’ dak il-“poplu li kiseb biex iħabbar l-għeġubijiet ta’ dak li sejħilhom mid-dlam għad-dawl tiegħu tal-għaġeb” (1 Pt 2:9).

Madankollu, ‘il fuq mill-konverżazzjoni li fiha Pietru jagħmel il-professjoni tal-fidi tiegħu, hemm mistoqsija oħra: “X’qed jgħidu n-nies,” jistaqsi Ġesù, “dwar Bin il-Bniedem?” “Min jgħidu li hu?” (Mt 16:13). Din mhix kwistjoni triviali; għall-kuntrarju, jikkonċerna aspett importanti tal-ministeru tagħna: ir-realtà li ngħixu fiha, bil-limiti u l-potenzjali tagħha, bil-mistoqsijiet u l-konvinzjonijiet tagħha.

“X’jgħidu n-nies dwar Bin il-Bniedem? ‘Min jgħidu li hu?'” (Mt 16:13). Meta naħsbu dwar ix-xena li qed nirriflettu fuqha, nistgħu nsibu żewġ tweġibiet possibbli għal din il-mistoqsija, li juru żewġ attitudnijiet.

L-ewwel, hemm ir-rispons tad-dinja. Mattew jirrimarka li l-konverżazzjoni bejn Ġesù u s-segwaċi tiegħu dwar l-identità tiegħu sseħħ fil-belt sabiħa ta’ Ċesarija ta’ Filippu, rikka f’palazzi lussużi, imqiegħda f’ambjent naturali sabiħ f’riġlejn il-Muntanja Hermon, iżda wkoll is-sede ta’ ċrieki krudili tal-poter u x-xena ta’ tradimenti u infedeltajiet. Din l-immaġni titkellem ma’ dinja li tqis lil Ġesù bħala persuna assolutament insinifikanti, l-iktar bħala karattru kurjuż, li jista’ jqajjem stagħġib bil-mod mhux tas-soltu tiegħu kif jitkellem u jaġixxi. U għalhekk, meta l-preżenza tiegħu ssir tedjanti minħabba t-talbiet ta’ onestà u moralità li jitlob, din id-dinja ma toqgħodx taħsibha darbtejn biex tiċħdu u teliminah.

Hemm ukoll tweġiba oħra possibbli għall-mistoqsija ta’ Ġesù, dik tan-nies ordinarji. Għalihom, in-Nazzarenu mhuwiex xi xarlatan, huwa raġel rett, raġel kuraġġuż, li jitkellem tajjeb u jgħid affarijiet ġusti, bħal profeti kbar oħra fl-istorja ta’ Iżrael. Huwa għalhekk li jsegwuh, għall-inqas safejn jistgħu mingħajr wisq riskju u inkonvenjent. Imma huma jqisuh biss bħala raġel u, għalhekk, fil-mument tal-periklu, matul il-Passjoni, anke huma jabbandunawh u jitilqu, diżillużi.

Ir-rilevanza ta’ dawn iż-żewġ attitudnijiet hija impressjonanti. It-tnejn jinkorporaw ideat li nistgħu nsibu faċilment—forsi espressi b’lingwaġġ differenti, iżda identiċi fis-sustanza—f’ħalq ħafna rġiel u nisa ta’ żmienna.

Illum, hemm ukoll ħafna kuntesti fejn il-fidi Nisranija titqies assurda, xi ħaġa għal nies dgħajfa u bla intelliġenza, kuntesti fejn għażliet oħra ta’ sigurtà huma preferuti minn dik li toffri, bħat-teknoloġija, il-flus, is-suċċess, il-poter, jew il-pjaċir.

Qed nitkellmu dwar ambjenti fejn mhux faċli li tagħti xhieda u tħabbar il-Vanġelu, u fejn dawk li jemmnu huma mwaqqgħin għaċ-ċajt, imfixkla u mżeblaħa, jew, fl-aħjar każ, tollerati u mħassra. U madankollu, preċiżament għal din ir-raġuni, dawn huma postijiet fejn il-missjoni hija l-aktar urġenti, għax in-nuqqas ta’ fidi spiss iġib miegħu traġedji bħat-telf tas-sens tal-ħajja, l-insija tal-ħniena, il-ksur tad-dinjità umana fil-forom l-aktar drammatiċi tagħha, il-kriżi tal-familja, u tant ġrieħi oħra li jġibu tbatija mhux żgħira fis-soċjetà tagħna.

Ma jonqsux kuntesti fejn Ġesù, għalkemm apprezzat bħala bniedem, jitnaqqas biss għal tip ta’ mexxej kariżmatiku jew superman, u dan mhux biss fost dawk li ma jemmnux, imma wkoll fost ħafna nies mgħammdin, li b’hekk jispiċċaw jgħixu, f’dan il-kuntest, ateiżmu de facto.

Din hija d-dinja fdata lilna, u li fiha, kif spiss għallem il-Papa Franġisku, aħna msejħin nagħtu xhieda tal-fidi ferrieħa f’Ġesù s-Salvatur tagħna. Għal din ir-raġuni, huwa essenzjali għalina wkoll li intennu: “Int il-Messija, Bin Alla l-ħaj” (Mt 16:16).

Huwa essenzjali li nagħmlu dan l-ewwel u qabel kollox fir-relazzjoni personali tagħna Miegħu, fl-impenn tagħna għal mixja ta’ kuljum ta’ konverżjoni. Imma wkoll, bħala Knisja, ngħixu flimkien l-appartenenza tagħna lill-Mulej u nwasslu l-Aħbar it-Tajba lil kulħadd (ara l-KONSILJU VATIKAN II, Kostituzzjoni Dommatika, Lumen gentium, 1).

Ngħid dan l-ewwel nett għalija nnifsi, bħala Suċċessur ta’ Pietru, hekk kif nibda l-missjoni tiegħi bħala Isqof tal-Knisja f’Ruma, imsejjaħ biex nippresiedi l-Knisja universali fl-imħabba, skont l-espressjoni famuża ta’ Sant’Injazju ta’ Antijokja (ara Ittra lir-Rumani, Prefazju). Huwa, meħud fil-ktajjen lejn din il-belt, il-post tas-sagrifiċċju imminenti tiegħu, kiteb lill-Insara li kienu hemm: “f’dak il-mument jien verament inkun dixxiplu ta’ Kristu, meta d-dinja ma tibqax tara ġismi” (Ittra lir-Rumani, IV, 1). Kien qed jirreferi għall-fatt li jiġi mikul mill-bhejjem taċ-ċirku—u hekk ġara—imma kliemu jqanqal f’sens aktar ġenerali impenn irrevokabbli għal kull min jeżerċita ministeru ta’ awtorità fil-Knisja: li jisparixxi biex Kristu jibqa’, li jiċkien biex ikun magħruf u gglorifikat (ara Ġw 3:30), billi jagħti lilu nnifsu sal-aħħar biex ħadd ma jonqsu l-opportunità li jagħrfu u jħobbu.

Jalla Alla jagħtini din il-grazzja, illum u dejjem, bl-għajnuna tal-interċessjoni tenera ta’ Marija, Omm il-Knisja.

Traduzzjoni mħejjija u adattata minn Lara Zammit għal tbissima.mt. It-test oriġinali bl-Ingliż jappartjeni lill-Catholic News Agency. Ritratti kollha via Catholic News Agency Access for Editors.