Almudena Martínez-Bordiú via Catholic News Agency

Il-Papa Ljun XIV għamel l-ewwel “ħarba” tiegħu minn Castel Gandolfo biex iżur il-Monasteru tal-Immakulata Kunċizzjoni tal-Klarissi ta’ Albano, li jinsab fil-Villi Papali.

Wara li ċċelebra l-Quddiesa nhar it-Tlieta filgħodu fil-kappella tal-għassa tal-Carabinieri f’Castel Gandolfo, fejn qed joqgħod matul il-vaganza tiegħu, il-Papa Leo mar lejn il-monasteru fil-qrib, fejn intlaqa’ tajjeb mis-sorijiet.

Il-pontifex waqaf fit-talb fil-kappella tal-monasteru, fejn qasam mument ta’ silenzju u kontemplazzjoni mas-sorijiet, li aktar tard sellemhom waħda waħda, fejn enfasizza li “huwa sabiħ li l-Knisja taf ħajjitkom, għax hija xhieda siewja.”

Il-laqgħa ġġenerat diversi xbihat ta’ tenerezza, riflessi fl-uċuħ ferrieħa u grati tas-Sorijiet ta’ Santa Klara, li l-missjoni tagħhom hi li jitolbu għall-Papa, għall-Knisja, u għall-Belt tal-Vatikan kollha.

Il-Monasteru tal-Klarissi Foqra ta’ Albano, imwaqqaf fl-1631 matul il-pontifikat ta’ Urbanu VIII, żamm rabta speċjali mas-Santa Sede sa mill-oriġini tiegħu.

Skont il-websajt uffiċjali tal-Istat tal-Belt tal-Vatikan, il-fondazzjoni tiegħu kienet dovuta għall-ġenerożità tal-Prinċipessa Caterina Savelli u l-prinċep u l-prinċipessa ta’ Albano, li taw il-monasteru lil Suor Francesca Farnese, fundatriċi tal-Monasteru Farnese f’Viterbo u promotriċi ta’ riforma tal-osservanza stretta tal-Klarissi.

Matul is-sekli, is-sorijiet għexu f’dan il-monasteru ħajja ta’ silenzju, talb u kontemplazzjoni, fidili għall-kariżma ta’ Santa Klara ta’ Assisi. Irċevew ukoll żjarat mill-pontifiċi, speċjalment matul ix-xhur tas-sajf.

Il-Papa Franġisku żar il-komunità għall-ewwel darba f’Lulju 2013, fejn enfasizza l-“valur inkalkulabbli” li s-sorijiet jattribwixxu lit-talb.

“Ġejt hawn għax naf li titolbu għalija! Jiena tant grat għal dak kollu li tagħmlu għall-Knisja: talb, penitenza, ħsieb ta’ xulxin… Il-vokazzjoni tagħkom għall-ħajja kontemplattiva hija sabiħa,” qal Franġisku.

Waqt żjara mill-Papa Benedittu XVI fil-monasteru fl-2007, il-pontifex enfasizza li “r-rabta spiritwali li teżisti bejnek u s-suċċessur ta’ Pietru hija mill-qrib ħafna.”

San Ġwanni Pawlu II, waqt laqgħa magħhom f’Awwissu tal-1979, afferma li, minn fost in-nies kollha “li l-Papa jħobb ħafna, żgur li intom l-aktar prezzjużi.”

“Il-vigarju ta’ Kristu għandu bżonn kbir tal-għajnuna spiritwali tiegħek u jiddependi fuqek fuqek, li, b’vokazzjoni divina, għażilt l-aħjar parti, li hija s-silenzju, it-talb, il-kontemplazzjoni, l-imħabba esklussiva ta’ Alla.”

Konxju ta’ din it-tradizzjoni, il-Papa Ljun XIV għażel li jżurhom ukoll. Qabel ma sellem, iffirma l-ktieb tal-unur tal-monasteru u talab it-Talba tal-Missierna mas-sorijiet.

Bħala sinjal ta’ gratitudni, il-Papa Leo ta lill-komunità kalċi u patena għaċ-ċelebrazzjoni tal-Quddiesa, u s-sorijiet, min-naħa tagħhom, ippreżentawlu ikona tal-wiċċ ta’ Ġesù.